English
Davacı Franchise Veren, aralarında franchise ilişkisi bulunan Franchise Alan’ın, Franhchise Veren’e markanın vazgeçilmez dekorasyonu ile konseptiyle, başka bir markayla işyeri açtığını belirtmiş, bu kullanımın durdurulmasını istemiş, Franchise Alan’ın aynı yerde 1 yıl süre ile benzer işletme işletmesinin men’ini, bakiye cari hesap alacağının tahsilini, maddi ve manevi tazminatın tahsilini talep etmiştir. Mahkemece, davanın kabulüne, davalı Franhcise Alan’ın faaliyetinin rekabet yasağının çalışma hürriyetiyle ilgisinin olmadığına, aynı işyerinde aynı konseptte aynı işyeri tasarımı kullanılmasının rekabet etme yasağına aykırılık ve haksız rekabet teşkil ettiğine, eylemin TTK’nın 58 ve BK’nın 49. maddeleri uyarınca manevi tazminatı da gerektirdiğine, davalının rekabet yasağına aykırı davranışı nedeniyle elde ettiği gelire nazaran maddi tazminata ve bakiye sözleşme alacağının tahsiline karar verilmiş, maddi tazminat tutarı belirlenirken bilirkişi raporunda belirtilen KDV dahil tazminat tutarı aynen hüküm altına alınmıştır. Yargıtay 11.Hukuk Dairesi 2012/10309 E. 2014/1890 K. Sayılı ilamıyla; davanın 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanunu’nun hükümleri ile rekabet etme yasağı ihlaline dayalı istemin maddi tazminat davası niteliğinde bulunduğu da dikkate alınarak hiçbir gerekçe gösterilmeden KDV’ye hükmedilmesi doğru görülmemiş, kararın bozulmasına karar verilmiştir. İlgili karara aşağıdaki linkten ulaşabilirsiniz.
